Bir sahil kasabasında doğmuşum. Akdeniz’in sıcak kumlarında yanmış çıplak ayaklarım. Güneşinden almış gülüşünü insanlarım.Bu yüzdendir denizi sevmelerim.Hep denizin suçudur bu med-cezirlerim.Kulaklarımda çınlayan dalga sesi ,birde çocukların neşesi. Ay ışığı mı yoksa zıplayan balıklar mı ? diye düşündüğüm yakamozlar.Sahilde el ele dolaşan aşıklar.Burnumun ucunda bir yosun kokusu. Yer gök mavi...
Kum tepesinin ardından bana gülümseyen güneş
hiç üşenmezsin bilirim
bir yanıp bir sönmeye
pupa yelken açmış giderken meçhule
bu gördüğüm düş nedir söyle hele
ufukta batan, dümeni yok bir gemi
iskelede onu bekleyen bir peri
umudu, iki kanadı arasında
Mavi bir kuş...
gecenin mavisinde
göklere yükselen alevle
kanat çırpar delicesine
sahildeki gitar sesine
burnumun ucunda bir yosun kokusu
yer gök mavi...
CANFEDA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder