Canım

Canım,
Canım benim.
Bugün yine rüzgarlar esti gönlümde,
Savruldu duygularım.
Bugün yüne yağmurlar yağdı gözlerimde,
Islandı umutlarım.
Ben mangal oldum sen maşa.
Ben ateş oldum sen kürek.
Bugün yine sen düştün yüreğime,Üşüdü avuçlarım
Sen yoktun artık,
Ben kime sarılıp ağlayacağım.
Canım benim.
Ben yine baş ucundayım,
Kalkta gör, bak yanındayım.
Haydi oturalım diz dize,Haydi tutuşalım el ele,
Sen saçlarımı yol,
Ben seni tırmalayayım.
Sen parmalarınla tek tek say tellerimi,
Bende sana tekme atayım.
Tıpkı çocukken olduğu gibi.
Sen yoksun artık,
Ben kime sarılıp ağlayacağım.
Özledim diye bir şarkımız vardı hani,
Sana her gelişimde,
Özledim be canım, gelde öpeyim
Hele yanıma oturda ,
Sarılıp koklayayım derdin..
Sen gittin beni özlemezmi sandın.
Ne zaman şarkımızı dinlesem
Kokun içimi dolduruyor.
Suskun yüreğin,
Sanki yüreğimde atıyor.
Adın dilimde ezberim olmuş,
Hep seni sayıklıyor.
Sen yoksun artık.
Ben kime sarılıp ağlayacağım.
Neden hastalandın sanki,
Neden yorgundun,
Seninde benim gibi,
Neden saçların yoktu.
Veda edercesine el sallıyor,
Güçsüz parmaklarımla yüzümü okşuyordun.
Göz kapaların aralıktı,
Çokmu uykusuzdun.
Ardın sıra aldın götürüverdin yoldaşımı
Benden dahamı çok seviyordun.
Sen yoksun artık,
Ben kime sarılıp ağlayacağım....

Pervin Beyhan Tektel.